یکی از بزرگترین دغدغه زوج ها قبل از ازدواج مبتلا شدن به ویروس HPV و در نهایت زگیل تناسلی
می باشد، که از شریک جنسی منتقل می شود.
ویروس HPV بیش از 100 نوع می باشد که هر کدام علائم خاصی دارند.
شایع ترین نوع ویروس HPV از طریق انواع تماس جنسی مانند تماس جنسی
واژینال,تماس جنسی مقعدی و رابطه جنسی دهانی منتقل می شود.
این باور اشتباه است که انتقال ویروس HPV تنها از طریق دخول صورت میگیرد.
هرگونه تماس جنسی و تماس پوست به پوست نواحی تناسلی باعث انتقال این
ویروس می شود.
عفونت HPV شایع ترین بیماری مقاربتی در سراسر جهان محسوب می شود که
سالانه بر آمار تعداد مبتلایان افزوده می شود.
افرادی که از نظر جنسی فعال هستند با احتمال بسیار بالا در دوره ای از زندگی
به این ویروس مبتلا می شوند.
در برخی از افراد زگیل تناسلی در ناحیه واژن, مقعد, آلت تناسلی آقایان و همچنین
دهان یا گلو ایجاد می شود و در برخی دیگر ممکن است سالها هیچ علائمی بروز
نکند و افراد بدون هیچ علائمی ناقل بیماری باشند.
عفونت HPV معمولا خود به خود از بین می رود و حتی ممکن است فرد اصلا
متوجه نشود که به این ویروس آلوده شده اما افرادی که سیستم ایمنی ضعیفتری
دارند معمولا این ویروس سالها در بدن آنها می ماند.
عفونت HPV به ندرت به سرطان می انجامد, در صورتیکه عفونت طولانی مدت
در بدن باشد ممکن است به سرطان دهانه رحم,دستگاه تناسلی و یا سرطان پشت
گلو منتهی شود.
از آنجاییکه ویروس HPV میتواند سالها بدون هیچ گونه علائمی باشد انتقال آن
بسیار شایع است.
ابتلا به ویروس HPV به معنی پایان یک رابطه عاشقانه نیست.
در مورد این بیماری حتما باید با شریک زندگی خود صحبت کنید البته این طبیعی
است که شریک زندگی شما به زمان نیاز داشته باشد تا درمورد این موضوع فکر
کند و بتواند تصمیم گیری درستی داشته باشد.
لازم به ذکر است در افرادی که سیستم ایمنی قوی دارند ویروس HPV حداکثر
بعد از 2 سال خود به خود از بین می رود و این اتفاق ممکن است برای شما هم
بیفتد و ویروس خود به خود از بین برود اما اگر اینطور هم نشد لازم است بدانید
علائم ناشی از ویروس HPV مثل زگیل تناسلی قابل درمان می باشد و ابتلا
به سرطان ناشی از ویروس HPV به ندرت پیش می آید.
اما در مورد زندگی مشترک این فرصت را به شریک خود بدهید که راجع به این
موضوع فکر کند ,تحقیق کند و با پزشک مشورت کند تا بتواند تصمیم درستی
بگیرد.
زیرا در هرصورت روشهای درمانی فقط علائم بیماری را از بین می برند نه خود
ویروس را,ویروس در بدن باقی می ماند و امکان انتقال همچنان باقیست.
اطلاع رسانی های نادرست در مورد بیماری HPV میتواند افراد را به شدت
مضطرب کند و باعث استرس شدید شود و حال روحی شخص را بهم بریزد.
متاسفانه بعضی از افراد وقتی از ابتلای شریک زندگی یا شریک جنسی خود
به ویروس HPV مطلع میشوند اولین فکری به ذهنشان می رسد این است
که شریک زندگیشان به آنها خیانت کرده.
مبتلا شدن به ویروس HPV همیشه به معنی داشتن شرکای جنسی متعدد
و خیانت نیست.
این ویروس میتواند سالها بدون علامت باشد ممکن است شخصی سالها به
این ویروس مبتلا بوده و به تازگی علائم آن بروز کرده باشد.
بنابراین تشخیص اینکه ویروس HPV از چه شخصی منتقل شده است تقریبا
غیر ممکن می باشد.
زگیل های پوستی به سه دسته تقسیم میشوند:
زگیل پوستی غیر تناسلی:
مانند زگیل های معمولی و مسطح روی دست,پا و بقبه نقاط بدن
زگیل در نواحی مخاطی غیر تناسلی:
ایجاد زگیل در دهان,زبان و حنجره که به دلیل رابطه جنسی دهانی ایجاد می شود.
زگیل های تناسلی:
شایع ترین علامت ویروس HPV بروز زگیل در ناحیه تناسلی زنان و مردان
می باشد.
زگیل تناسلی از دسته ویروس HPV کم خطر ایجاد میشوند.
زگیل های تناسلی در داخل واژن,بخش های خارجی واژن,روی آلت تناسلی مردان
و اطراف مقعد ایجاد می شوند.
در برخی موارد به جز دارو درمانی به درمان های دیگری نیاز است.
این روش های درمانی شامل موارد زیر می باشند:
عفونت HPV باعث عدم باروری نمیشود و هیچ ارتباطی با قدرت باروری خانم
و آقا ندارد.
خانمی که به عفونت HPV و زگیل تناسلی مبتلا است و قصد بارداری دارد
لازم است بداند که خطری جنین را تهدید نمیکند ویروس HPV بر خلاف ویروس
HIV قادر به عبور از جفت نمی باشد و جنین داخل رحم به این ویروس مبتلا
نمیشود.
درصورتی که مادر به عفونت HPV و یا به زگیل تناسلی مبتلا باشد زایمان حتما
باید از طریق سزارین انجام شود زیرا در صورت زایمان طبیعی احتمال ابتلای نوزاد
به این ویروس وجود دارد.
ارتباط جنسی با افرادی که در گذشته شریک یا شرکای جنسی داشته اند احتمال
ابتلا به ویروس HPV را بسیار افزایش می دهد.
این ویروس ممکن است سالها بدون علامت باشد اما قدرت انتقال پابرجاست.
استفاده از کاندوم متاسفانه تاثیر 100 درصدی ندارد اما احتمال ابتلا به عفونت
HPV را تا 70% کاهش می دهد.
سه نوع واکسن برای پیشگیری از عفونت HPV وجود دارد:
جهت مشاوره,هماهنگی و رزرو وقت میتوانید به سایت
مراجعه نمایید و یا با شماره های زیر تماس حاصل فرمایید.
26471830-26471272
شماره واتساپ
09129001037
قطعا خیر.
بیش از 100 نوع ویروس HPV وجود دارد که فقط تعداد اندکی از آنها میتوانند
منجر به سرطان شوند.
ویروس HPV میتواند منجر به انواع مختلفی از سرطان شود اما این اتفاق به
ندرت پیش می آید.
واکسن در جلوگیری از ابتلا به زگیل تناسلی زمانی موثر واقع می شود که:
1.عامل ایجاد زگیل از نوع HPV6,HPV11,HPV16 و یا HPV18 باشد.
بالای صد نوع ویروس HPV وجود دارد که مییتواند منجر به زگیل تناسلی شود
واکسن فقط روی تعداد محدودی از انواع ویروس HPV تاثیر دارد که در بخش
های بالاتر ذکر شده است.
2.تزریق واکسن در سن مناسب انجام شود.
بهترین زمان برای تزریق واکسن زیر 26 سالگی است.
3.دوره تزریق واکسن که شامل 3 دوز می باشد کامل انجام شود.
خیر,نمیتوان با اطمینان صد درصدی گفت کسی که جواب تست HPV منفی دارد
قطعا به زگیل تناسلی مبتلا نیست.
گاهی ممکن است تعداد ویروس هنوز به حدی نرسیده باشد که در آزمایش نشان
داده شود به همین دلیل جواب آزمایش منفی می شود.
تنها راه اطمینان از عدم ابتلا به زگیل تناسلی این است که فرد در گذشته قبل از
ازدواج هیچ گونه ارتباط جنسی حتی از نوع تماس پوستی نداشته باشد.
در مورد این موضوع بطور مفصل توضیح دادیم,از بین بردن زگیل تناسلی جنبه
ظاهری و زیبایی دارد و به معنی از بین رفتن ویروس از بدن نیست در حال حاضر
روشی که بتواند ویروس را از بین ببرد در دسترس نمی باشد و تمامی روشهای درمان
HPV برای از بین بردن علائم این بیماری هستند نه عامل ایجاد بیماری.
ویروس تنها ممکن است توسط سیستم ایمنی بدن از بین برود.
بنابراین در صورت درمان تمام زگیل ها احتمال انتقال ویروس همچنان باقیست.
خیر.احتمال انتقال ویروس و ابتلا ارتباطی با تعداد زگیل تناسلی ندارد.
خیر.ویروس HPV برخلاف ویروس HIV از مادر به جنین منتقل نمیشود.
اما در صورتیکه در بدن خود زگیل تناسلی دارید زایمان حتما باید بصورت
سزارین انجام شود زیرا در صورت زایمان طبیعی احتمال ابتلای نوزاد به
ویروس HPV وجود دارد.
توصیه می شود اگر مادر به ویروس HPV آلوده است حتی اگر زگیل تناسلی
هم بروز نکرده باشد زایمان بصورت سزارین انجام شود.
همانطور که ذکر شد استفاده از کاندوم محافظت 100% در انتقال
ویروس HPV ندارد.
کاندوم در جلوگیری از بیماریهایی مثل ایدز (HIV ) میتواند تقریبا تاثیر 100
درصدی داشته باشد زیرا این بیماریها تنها از راه ترشحات جنسی منتقل می شوند
اما ویروس HPV علاوه بر ترشحات جنسی میتواند از طریق تماس پوست ناحیه
تناسلی هم انتقال یابد.
استفاده از کاندوم همه ناحیه تناسلی را پوشش نمی دهد بنابراین احتمال انتقال
ویروس وجود دارد.
لازم به ذکر است افرادی که به ویروس HPV آلوده میشوند احتمال بیشتری برای
دریافت ویروس HIV هم دارند.
بنابراین درصورتیکه از لحاظ جنسی فعال هستید توصیه می شود هر سال
تست HPV را انجام دهید.
خیر,تست HPV جزو مجموعه آزمایشهای قبل از ازدواج نمی باشد.
آزمایش مربوط به ویروس HPV یک آزمایش خصوصی است و در صورتیکه
خود فرد از پزشک درخواست کند یا علائمی داشته باشد که پزشک تشخیص
دهد تست HPV لازم است این آزمایش را تجویز میکند.
اما انجام این تست قبل از ازدواج ضرورت دارد.
خیر,چکاپ کامل بدن ممکن است عفونتهای دستگاه تناسلی را مشخص کند اما
ویروس HPV با آزمایشات چکاپ مشخص نمی شوند و آزمایشات مخصوص به
خود را دارند.
متاسفانه میتوان گفت مبتلا شدن همسر بعد از چند بار رابطه جنسی تقریبا
قطعی است.
این ویروس حتی با استفاده از کاندوم در رابطه جنسی هم احتمال انتقال دارد.
کاندوم نمیتواند 100% از انتقال ویروس جلوگیری کند زیرا تمام نواحی تناسلی
با کاندوم پوشانده نمیشود.
بله,هرگونه تماس پوستی با ناحیه تناسلی منجر به انتقال ویروس می شود.
ویروس HPV از طریق رابطه جنسی واژینال,رابطه جنسی مقعدی,رابطه جنسی
دهانی و همچنین تماس پوست با ناحیه تناسلی منتقل میشود.
بله,روشهای درمانی تنها علائم این بیماری را از بین میبرند نه خود ویروس را,
بنابراین ویروس همچنان در بدن باقیست و اگر همه علائم بیماری از
بین رفته باشد باز هم احتمال انتقال وجود دارد.
تقریبا 100 نوع ویروس HPV وجود دارد که به سه دسته مهم تقسیم می شوند.
▪︎ کم خطر
▪︎ خطر متوسط
▪︎ پر خطر
هر یک از زوجین ممکن است به یکی از این دسته ویروس ها مبتلا باشد اما
در نهایت بعد از برقراری رابطه جنسی ویروس ها بهم منتقل می شوند و هر
دو طرف بجای یک نوع ویروس به دو نوع ویروس مبتلا می شوند.
از بین بردن زگیل تناسلی به معنی از بین رفتن ویروس نمی باشد.
ممکن است است ویروس همچنان فعال باشد و احتمال انتقال همواره
وجود دارد.
آزمایش خون تنها مشخص میکند که در طول زندگی به ویروس HPV آلوده
شده اید یا خیر.
اما اینکه در حال حاضر به این ویروس مبتلا می باشید یا نه با آزمایش خون
مشخص نمیشود و نیاز به نمونه برداری و تست HPVدارد.
بهتر است که اینکار انجام شود,احتمال بیماریهایی مثل ایدز و هپاتیت در
افرادی که به ویروس HPV آلوده هستند از سایر افراد بالاتر است.
تست HPV به دو صورت آزمایش خون و نمونه برداری انجام می شود.
آزمایش خونی که برای تست HPV گرفته می شود نشان می دهد که فرد
در طی دوران زندگی اش به این ویروس مبتلا شده است یا خیر.
اما اینکه در حال حاضر به این ویروس مبتلا می باشد یا نه را نشان نمی دهد.
برای تشخیص اینکه فرد در حال حاضر به ویروس مبتلا هست یا خیر باید
نمونه برداری انجام شود.
نمونه برداری با تست پاپ اسمیر انجام می شود و روی نمونه تست
HPV انجام میدهند که میتواند مثبت یا منفی باشد.
تست پاپ اسمیر مختص خانم هاست و در آزمایشگاه انجام نمیشود.
این نمونه برداری توسط متخصص زنان انجام می شود و نمونه جهت تشخیص
و بررسی به آزمایشگاه ارسال می شود.
انجام تست HPV بصورت دوره ای و روتین از مواردی است که خانم ها
باید آن را جدی بگیرند.
توصیه میشود خانم های زیر 30 سال هر 3 سال یکبار تست پاپ اسمیر
انجام دهند.
تست پاپ اسمیر جهت تشخیص سرطان دهانه رحم انجام می شود.
درصورتی که نتیجه تست پاپ اسمیر نرمال نباشد توصیه می شود تست
HPV انجام شود تا پزشک بررسی کند که آیا HPV باعث تغییرات سلولی
شده است یا خیر.
در سنین بالای 30 سال معمولا بین 30 تا 60 سال انجام همزمان تست
پاپ اسمیر و HPV برای تشخیص دهانه رحم هر 5 سال یکبار توصیه می شود.
تغییرات سلولی دهانه رحم و تبدیل شدن به سلولهای سرطانی در طولانی مدت
رخ می دهد و تقریبا 10 سال زمان می برد به همین دلیل لزومی ندارد تست پاپ
اسمیر سالیانه انجام شود انجام تست پاپ اسمیر هر 3 سال یکبار کفایت می کند.
در افرادی که تست پاپ اسمیر و تست HPV آنها نرمال است احتمال ابتلا به
سرطان دهانه رحم تا 5 سال آینده تقریبا 0 درصد است.