HSV یا ویروس هرپس سیمپلکس یا هرپس تناسلی ویروسی است که با ایجاد
عفونت میتواند باعث بروز تبخال یا تاول در قسمتهای مختلف بدن شود.
آزمایش HSV جهت بررسی عفونت ایجاد شده با ویروس هرپس تناسلی یا
HSV انجام میشود.
عفونت HSV میتواند منجر به بروز علائمی مثل زخم های کوچک دردناک و یا
تاول روی پوست یا غشاهای مخاطی مانتد دهان,بینی,گلو,مجرای مثانه و یا
واژن و مقعد شود.
این نوع از ویروس موجب ایجاد تبخال میشود و از طریق بزاق انتقال می یابد.
نوع دوم از HSV موجب تبخال تناسلی میشود.
جهت تشخیص اینکه زخم های ایجاد شده از HSV ایجاد شده اند یا خیر
آزمایشات مختلفی از جمله آزمایش HSV تجویز میشود.
آزمایش HSV به افرادی که دارای زخم های تناسلی,آنسفالیت (التهاب حاد
مغزی) و همچنین نوزادان متولد شده از مادر مشکوک به HSV توصیه می شود.
هرپس تناسلی یک ویروس مسری است که از میتواند از طریق تماس مستقیم
انتقال یابد.
دلیل ابتلای کودکان ارتباط زودهنگام با افراد بزرگسالی است که به عفونت
HSV مبتلا هستند در نتیجه فرد بعد از تماس به HSV-1 مبتلا میشود و تا
آخر عمر این ویروس را با خود حمل میکند.
عموما HSV-1 از طریق اعمال معمولی مثل غذا خوردن در ظرف مشترک با فرد
آلوده به ویروس HSV و همچنین بوسیدن فرد آلوده منتقل میشود.
سرعت انتشار ویروس هرپس تناسلی بسیار بالاست تقریبا نتیجه 67% از افرادی
که تست HSV میدهند مثبت است.
تجربه رابطه جنسی دهانی میتواند باعث انتقال ویروس از دستگاه تناسلی و بروز
تبخال در دهان شود.
هر فردی در هر رده سنی ممکن است به HSV مبتلا شود بنابراین باید توجه
داشت که همه افراد در معرض خطر هستند.
در افرادی که رابطه جنسی محافظت نشده ( استفاده نکردن از روش های
محافظتی مثل کاندوم) برقرار میکنند خطر ابتلا بسیار افزایش می یابد.
میتواند هر دو نوع HSV را به نوزاد خود انتقال دهد و کودک در معرض
عوارض جدی این بیماری قرار گیرد.
گاهی اوقات ممکن است فرد مبتلا علائم ظاهری نداشته باشد که در این صورت
احتمال انتقال و شیوع HSV به شدت افزایش می یابد.
گاهی ممکن است فرد مبتلا به HSV علائمی مانند آنفولانزا داشته باشد.
مانند:
عفونت HSV ممکن است روی چشمها اثر بذارد و باعث ایجاد بیماری به نام
هرپس کراتیت شود.
از علائم این بیماری میتوان به درد چشم,ترشح و احساس ریزش اشک اشاره کرد.
بطور کلی HSV با معاینه فیزیکی قابل تشخیص است.
پزشک با بررسی بدن بیمار جهت یافتن زخم و پرسیدن برخی سوالات در مورد
علائم این بیماری میتواند تشخیص اولیه را بدهد,علاوه بر این ممکن است
پزشک در خواست آزمایش HSV بدهد تا درصورت وجود زخم در دستگاه تناسلی
تشخیص پزشک تایید شود.
برای انجام آزمایش HSV پزشک توسط یک سواب از مایعات درون تاولها و زخم
که در دستگاه تناسلی وجود دارند نمونه برداری میکند و نمونه را جهت بررسی
و آزمایش به آزمایشگاه ارسال میکند.
آزمایش دیگری که برای تشخیص عفونت HSV انجام میشود آزمایش خون برای
آنتی بادی های HSV-1 و HSV-2 می باشد.
انجام آزمایش خون جهت تشخیص HSV خصوصا زمانی که زخم وجود ندارد
بسیار مفید و کاربردی است.
یک روش دیگر برای تشخیص هرپس تناسلی آزمایش در منزل است.
بدین صورت که با تهیه کیت مخصوص میتوانند آزمایش را در منزل انجام دهند
اما ممکن است نتیجه خیلی دقیق نباشد,بنابراین توصیه می شود آزمایش
تشخیص HSV حتما تحت نظر یک پزشک متخصص انجام شود.
در حال حاضر هیچ گونه روشی برای درمان قطعی این ویروس شناخته نشده
است,اما میتوان با تمرکز بر روشهای پیشگیری از ابتلا از شیوع این بیماری
جلوگیری کرد.
توجه به این نکته بسیار ضروریست,ممکن است که زخم ها و تاولها از بین بروند
اما این بدان معنی نیست که بیماری بطور کامل درمان شده حتی با وجود از بین
رفتن زخم ها ویروس همچنان در بدن باقیست و فرد قدرت انتقال این ویروس را
دارد.
زگیل تناسلی (HPV) و تبخال تناسلی (HSV) هردو از خانواده ویروس های هرپس
هستند که شباهت و تفاوتهایی در علائم این دو بیماری وجود دارد که در ادامه
مفصلا به توضیح آن پرداخته ایم.
تبخال تناسلی (هرپس تناسلی یا HSV) بصورت تاولهای کوچک ایجاد می شوند
و بعد از ترکیدن باعث بروز زخم های دردناک در نواحی دستگاه تناسلی,ران,مقعد
و یا باسن میشود.
معمولا تبخال تناسلی در اطراف دهان,بینی و همچنین ناحیه تناسلی خصوصا
ناحیه تناسلی خانم ها ایجاد میشود.
علت اینکه بیشتر در ناحیه تناسلی خانم ها این اتفاق می افتد این است که در
برای رشد ویروس می باشد.
این بیماری از دونوع ویروس هرپس سیمپلکس یعنی HSV-1 و HSV-2 از طریق
راه های زیر میتواتد انتقال یابد:
زگیل تناسلی یک بیماری عفونی پوستی است که از ویروس پاپیلومای انسانی
(HPV) بوجود می آید و بصورت زخم با احساس سوزش شدید در اطراف
لب,دستگاه تناسلی,قسمت داخلی ران,مقعد و گلو بروز میکند.
بیشترین شباهتی که بین زگیل تناسلی (HPV) و تبخال تناسلی (HSV) وجود دارد
این است که هر دو ویروس تا آخر عمر در بدن فرد باقی میماند و قدرت انتقال
دارند.
علاوه بر این مسری بود,عود کردن مکرر عفونت و غیر قابل تحمل بودن این
بیماری از دیگر شباهت های HPV و HSV می باشد.
همچنین هر دو بیماری ممکن است تا مدتها هیچ علائمی نداشته باشند اما فرد
ناقل است و میتواند ویروس را انتقال دهد.
با توجه به اینکه زگیل تناسلی و تبخال تناسلی هر دو از یک خانواده ویروس
هستند اما علائم آن تفاوت جزئی باهم دارد.
ویروس تبخال تناسلی HSV بلافصله بعد از ورود به بدن باعث بروز تعداد زیادی
تاول در دهان یا ناحیه تناسلی میشود.
همچنین تب کردن یکی از علائم شایع تبخال تناسلی می باشد.
بهبود تاول ها حدود 14 تا 15 روز طول میکشد اما امکان عود کردن مجدد وجود
دارد.
برخلاف زگیل تناسلی که دارو درمانی ندارد تبخال های تناسلی را میتوان با دارو
درمان کرد.
البته لازم به ذکر است که درمان تبخال تناسلی به معنی از بین رفتن ویروس از بدن
نیست بلکه فقط تاولها و زخم های دردناک از بین خواهند رفت.
در حال حاضر هیچ روشی وجود ندارد که بتواند ویروس های HPV و HSV را از
بین ببرد و روش روشهای درمانی متعدد صرفا جهت درمان علائم این بیماری ها از
جمله از بین رفتن تبخال ها و زگیل ها بکار می روند.
بطور کلی تبخال تناسلی و زگیل تناسلی از بیماریهای خیلی شایع هستند که
اغلب ممکن است نشانه خاصی نداشته باشند اما امکان انتقال آن بسیار
بالاست.
تشخیص دقیق زگیل تناسلی و تبخال تناسلی به عهده پزشک متخصص است
و به هیچ عنوان برای هیچ کدام از بیماریها خود درمانی نکنید و خود سرانه
دارو مصرف نکنید زیرا میتواند اثر سوء داشته باشد.
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) نوعی ویروس است که موجب ابتلا به زگیل
تناسلی و در صورت پیشرفت شدید ممکن است منجر به سرطان سرطان دهانه
رحم شود.
این ویروس خانواده بزرگ و متنوعی دارد که عامل بسیاری از بیماریها از جمله
ضایعات خوش خیم و تومورهای تهاجمی می باشند.
در صورتیکه بدن به مدت طولانی در معرض عفونت ناشی از انواع ویروس
HPV قرار گیرد ممکن است منجر به سرطان دهانه رحم شود.
درواقع میتوان گفت علت اصلی سرطان دهانه رحم انواع ویروس HPV می باشد.
سایر سرطان هایی که با عفونت HPV ایجاد می شوند:
جهت دریافت اطلاعات بیشتر میتوانید به لینک زیر مراجعه نمایید.
آیا hpv قابل درمان است؟
زمانی درمان HPV امکان پذیر است که روشی وجود داشته باشد که بتوان توسط
آن عفونتهای ناشی از این ویروس را کاملا از بین برد.
روشهای درمانی مختلفی وجود دارند که زگیل تناسلی را درمان میکنند اما با این
روش ها فقط علائم بیماری درمان میشود می پردازد و توانایی درمان عامل
بیماری را ندارد.
درمان HPV یعنی از بین بردن ویروس از بدن و تا کنون هیچ راهی برای از بین
بردن این ویروس شناخته نشده است,مگر اینکه سیستم ایمنی بدن ویروس را
از بین ببرد در غیر این صورت هیچ روشی برای از بین بردن ویروس وجود ندارد
و روشهای درمانی صرفا علائم این بیماری را درمان میکند نه عامل بیماری را!
جهت دریافت اطلاعات بیشتر میتوانید به لینک زیر مراجعه نمایید.
انواع بیماریهای ناشی از ویروس HPV در آقایان
ویروس HPV به تنهایی باعث سرطان نمی شود و زمانی سرطان ایجاد می شود
که عفونت HPV از بین نرود و سلولهای بدن دچار تغییر شوند,این تغییرات
سلولی در نهایت منجر به سرطان می شوند.
از شایع ترین سرطان های مربوط به این HPV که در آقایان مشاهده می شود
سرطان آلت تناسلی و سرطان مقعد می باشد.
لازم به ذکر است با توجه به این موضوع که عفونت HPV از طریق رابطه جنسی
دهانی هم منتقل می شود بنابراین احتمال ابتلا به سرطان گلو نیز وجود دارد.
سرطان هایی که بواسطه عفونت HPV بوجود می آیند روند آهسته ای دارند در
حدی که ممکن است فرد سالها متوجه بیماری خود نشود.
متاسفانه در حال حاضر امکان تشخیص اینکه فرد به طور موقت به این ویروس
آلوده شده یا ممکن است در آینده این عفونت تبدیل به سرطان شود وجود
ندارد.
عفونت HPV اغلب توسط سیستم ایمنی بدن خود به خود از بین می رود به
همین دلیل ممکن است فرد بدون اینکه بداند بارها به ویروس HPV
آلوده شود و طی روند طبیعی توسط سیستم ایمنی خود به خود بهبود یابد.
اما در صورتیکه در بدن خود زائده های گوشتی و زگیل مانندی مشاهده نمودید
لازم است در اسرع وقت به پزشک متخصص مراجعه نمایید.
جهت دریافت اطلاعات بیشتر میتوانید به لینک زیر مراجعه نمایید.
تست HPV و نحوه ی تشخیص زگیل تناسلی با آزمایش خون
درست است که هیچ درمان قطعی برای بیماری زگیل تناسلی وجود ندارد اما
اقداماتی وجود دارد که افراد با رعایت آن می توانند از ابتلا به این بیماری و
همچنین انتقال آن به سایر افراد جلوگیری کنند.
این اقدامات را رعایت نمائید:
لباس زیر و… بطور مشترک استفاده نکنید.
این دو ویروس هر دو دارای DNA دو رشته ای است و حدودا 40% تشابه در
توالی ژنوم و 83% در پروتئین های خود شباهت دارند این موضوع توجیهی
برای واکنشهای متقاطع آنتی ژنتیک و شباهت بیولوژیک بین این دو ویروس
است.
عفونت اولیه HSV از طریق شکاف های ظریف موجود در پوست و مخاط وارد
می شود و بعد از ورود به سلولهای اپی تلیال (سلولهای تخصصی که یک سد از
بافت نازک تشکیل می دهند) شروع به تکثیر می کند.
ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) می تواند توسط اعصاب حسی نواحی آلوده
جذب شود و به گانگلیون های عصبی (غده,گره یا توده ای از بافتهای عصبی)
آن ناحیه منتقل شود.
علائم پوستی و مخاطی این بیماری بصورت ضایعات وزیکولاری ایجاد میشود
که عمق کمی دارند مثل تبخال,تاول و… که بعد از دو تا سه هفته بهبود می یابد.
این ضایعات پوستی موجب تخریب لایه اپی تلیال میشود,این عفونت باعث
میشود تا سلولهای التهابی وارد ناحیه عفونت شود و در اطراف لبه و قسمت
زیرین لایه پوست در ناحیه ضایعه ایجاد شده وارد شود.
تقریبا بین 10 تا 30% از عفونت های HSV بدون علائم هستند.
پس از بهبود عفونت اولیه HSV ویروس تبخال تتاسلی بصورت نهفته در
گانگلیون های عصبی (گره یا توده بافت عصبی) تا سالها باقی می ماند و بصورت
دوره ای فعال می شود و عود میکند.
ویروس تبخال تناسلی با ریزش از سطح مخاطی دستگاه تناسلی طی تماس جنسی
منتقل میشود.
عفونت HSV در افراد معمولی بعد از گذشت 10 روز بهبود می یابد اما در افرادی
که سیستم ایمنی ضعیفتری دارند علاوه بر اینکه علائم با شدت بیشتری ظاهر
میشوند دوره بهبود هم طولانی تر خواهد بود.
حدودا در 70 تا 90% از افرادی که علائم ناشی از عفونت HSV-2 دارند و
همچنین حدود 20 تا 50% از بیمارانی که به HSV-1 مبتلا هستند طی یکسال
اول پس از آلوده شدن به ویروس,عفونت مجددا عود میکند و تبخال تناسلی
دوباره ظاهر می شود.
عفونت ناشی از HSV-1 منجر به تبخال دهانی و عفونت ناشی از
HSV-2 موجب بروز تبخال تناسلی می شود.
ابتلا به HSV-1 بیشتر در سنین کودکی رخ می دهد اما HSV-2 اکثرا از طریق تماس
جنسی منتقل می شود.
تست های سرولوژیک (آنتی بادی) جهت غربالگری تبخال تناسلی توسط آنتی
بادی های اختصاصی انجام میشود.
کشت ویروس اساس تشخیص HSV طی 20 سال گذشته بوده است اما امروزه
تست های مولکولی جایگزین کشت شده اند که تشخیص DNA ویروس در نمونه
های بالینی امروزه با این روش انجام می شود.
تستهای مولکولی تا 4 برابر حساس تر از کشت هستند و نسبت به نمونه گیری
و شرایط انتقال نمونه وابستگی کمتری دارند.
برای نمونه گیری از تبخال تناسلی با استفاده از سواب های پنبه دار از زائده های
ناشی از HSV-1 و HSV-2 نمونه گیری میکنند و از نمونه ها جهت بررسی به
روش کشت و آزمایشهای مولکولی استفاده میکنند.
با توجه به اینکه ریزش ویروس HSV در ترشحات تناسلی بطور متناوب صورت
می گیرد نمونه گیری با سواب از بیمارانی که علائم ندارند برای تشخیص روتین
توصیه نمیشود.
بهترین روش جهت تشخیص عفونت HSV جمع آوری مایع وزیکولهای بزرگ یا
ترشحات وزیکولهای کوچک است.
مایع وزیکولی که در وزیکولهای بزرگ وجود دارد حاوی مقادیر زیادی ویروس
است که میتوان توسط یک سرنگ انسولین آن را جمع آوری کرد.
پس از جمع آوری مایع وزیکولی سطح وزیکول باید تمیز شود و با استفاده از
سواب از کف زخم نمونه گیری صورت گیرد بطوریکه سلولهای اپی تلیال
(سلولهای تخصصی هستند که یک سد بافت نازک تشکیل می دهند) این ناحیه
برداشته شود.
بعد از نمونه گیری نمونه ها جهت تشخیص HSV بلید بلافاصله به ویالهایی
حاوی 1 میلی متر محیط ترانسپورت (یک محیط دارای مایع یا ژل که به منظور
رشد دادن ویروس یا میکروب مورد استفاده قرار میگیرد) جهت جداسازی ویروس
در کشت سلول منتقل شود.
توصیه میشود برای کشت ویروس لازم,از زمان نمونه گیری تا ارسال نمونه به
آزمایشگاه بیشتر از 4 ساعت طول نکشد اما درصورتیکه شرایط به گونه ای بود
که امکان انتقال نمونه در این بازه زمانی امکان پذیر نبود نمونه باید در دمای +4
درجه سانتی گراد نگهداری شود و روز بعد ارسال شود همچنین باید توجه داشت
نمونه حین ارسال درون کلمن و در کنار یخ قرار داشته باشد.
ویروسها نسبت به فریز شدن و ذوب شدن حساس هستند بنابراین توصیه میشو
د نمونه را در فاصله زمانی بین نمونه گیری تا ارسال به آزمایشگاه در دمای 20-
درجه سانتیگراد نگهداری نکنید.
زمانیکه ضایعات پوستی مخاطی وجود دارند با استفاده از روش های
ایمونوفلورسانس,رنگ آمیزی ایمنوپراکسیداز یا الایزا میتوان آنتی ژن های
ویروسی را تشخیص داد و شناسایی کرد.
روش IF (ایمونوفلورسانس) روش مناسبی برای شناسایی عفونت دستگاه ژنیتال
ناشی از ویروس هرپس با استفاده از نمونه های بدست آمده از ضایعات مخاطی
دستگاه تناسلی می باشد.
یکی از مهمترین محدودیتهای روش IF مستقیم هزینه بالا به علت تجهیزات
مربوطه,آنتی بادیها و زمانبر بودن آن است.
علاوه بر این روش IF نسبت حساسیت کمتری نسبت به روشهای مولکولی
دارد,این حساسیت نسبت به کشت در عفونتهای دارای علائم بیشتر است
و در عفونتهای بدون علائم حساسیت کمتری دارد.
برای شناسایی و تعیین کمیت ژنوم ویروس روشهای مختلفی وجود دارد از جمله
روشهای مولکولی (PCR).
یکی از حساس ترین و در دسترس ترین روشها برای شناسایی HSV در نمونه تناسلی
روش NAAT میباشد.
حساسیت این روش در شناسایی ویروس نسبت به روش کشت تقریبا تا 70%
بالاتر است.
روش NAAT علاوه بر شناسایی عفونت HSV دارای علائم,توان شناسایی
عفونت HSV بدون علائم را نیز دارد به این دلیل که ریزش ویروس بصورت
متناوب در عفونتهای بدون علائم عود می کند.
یکی از مهمترین مزیتهای روش NAAT نسبت به روش کشت وابستگی کمتر آن
نسبت به چگونگیِ آزمایشگاه است.
آزمایشهای سرولوژیک یک ابزار تشخیصی برای عفونتهای دارای علائم دستگاه
تناسلی,زائده های غیر طبیعی,زائده های در حال بهبود و همچنین موارد کشت
منفی تبخال تتاسلی به شمار میرود.
در صورت بدون علائم بودن عفونت و یا تشخیص منفی تستهای HSV
آزمایشهای سرولوژیک در تشخیص آلوده بودن افراد و یا کسانی که سابقه آلودگی
به تبخال تناسلی را داشته اند بسیار کمک کننده هستند.
آنتی بادی ضد HSV از کلاس IgG در عفونت اولیه منفی هستند و بعد از گذشت
14 روز تا 3 ماه بعد از شروع علائم,قابل شناسایی می شوند.
به بیان ساده تر بعد از ایجاد عفونت یک بازه زمانی وجود دارد که نتیجه تستهای
IgG منفی میشوند.
تشخیص عفونتهای اولیه HSV توسط آزمایشهای سرولوژیک در نمونه های زوج
(نمونه هایی که به فاصله 2 هفته از هم گرفته میشود) امکان پذیر است همچنین
لازم به ذکر است آزمایش سرولوژیک به منظور تشخیص آنتی بادی از کلاس
IgM نیز وجود دارد.
آنتی بادیهای HSV-1 و HSV-2 بعد از 14 روز تا 3 ماه ظاهر میشوند,با توجه
به اینکه عفونت های ناشی از HSV-2 معمولا در اثر تماس جنسی بوجود
می آیند حضور آنتی بادی های ضد HSV-2 ممکن است نشانگر عفونت
آنوژنیتال (واژینال یا مقعدی) باشد که در این صورت باید توصیه های لازم
به بیمار ارائه شود.
وجود آنتی بادی های ضد HSV-1 در تشخیص عفونت تناسلی دشوار است,
به این دلیل که اکثر افرادی که آنتی بادی HSV-1 دارند عفونت HSV در کودکی
در ناحیه دهان تجربه کرده اند.
با روشهای سرولوژیک میتوان انتی بادیهای اختصاصی تیپ 1 و 2 HSV را
مشخص کرد.
آنتی بادیهای اختصاصی HSV (IgG,IgM) با روشهای مختلف ایمونولوژیک مثل
الایزا (روشی برای تشخیص ایمنی و کشف بیماریهای موجود در خون) قابل انجام
می باشد.
1.آزمایشهای سرولوژی هرپس در تشخیص نوزاد مشکوک به هرپس مادرزادی
کمک کننده نیستند و در این مورد آزمایش کشت ویروس و PCR توصیه میشود.
2.برای تشخیص HSV بهترین روش کشت ویروس است که دقت 90 درصدی
دارد این درحالی است که تستهای سرولوژیک تنها در 85% از بیمارانی که نتیجه
کشت ویروس آنها مثبت است مثبت می شود.
3.نتایج سرولوژیکی شناسایی آنتی بادیهای تیپ 1 و 2 HSV محل عفونت
را مشخص نمیکند.
4.تست PCR روی نمونه های CSF (مایع مغزی نخاعی) به منظور تشخیص
انسفالیت هرپسی (التهاب حاد مغز در پاسخ به ویروس) به تست سرولوژی
ارجحیت دارد.
5.آزمایش کشت ویروس هرپس جهت تشخیص عفونت فعال
HSV-2 (هرپس تناسلی) در خانم هایی که طی 1.5 تا 2 ماه آینده
زایمان طبیعی میکنند انجام می شود.
6.مرگ نوزادان به دلیل عفونت HPV بالا می باشد بنابراین درصورتیکه وجود
HSV در مادر باردار تشخیص داده شده باشد توصیه میشود نوزاد بصورت
عمل سزارین به دنیا بیاید.
جهت مشاوره,هماهنگی و رزرو وقت می توانید به سایت
مراجعه نمایید و یا با شماره تلفن های زیر تماس حاصل فرمایید.
26471830-26471272
شماره واتساپ
09129001037
در حال حاضر هیچ روشی برای از بردن ویروس وجود ندارد و روشهای درمانی
فقط علائم عفونت مثل تبخال.زخم و تاول را از بین می برند نه خود ویروس را.
ویروس HSV مانند HPV راه درمان ندارد و همیشه در بدن فرد باقی می ماند
و همچنان قدرت انتقال دارد.
عفونت HSV تا حدودی با دارئ درمانی قابل کنترل است.
از جمله داروهایی که پزشک برای این بیماری تجویز می کند عبارتند از:
✔︎ آسیکلوویر
✔︎ فامیسکلوویر
✔︎ والاسیکلوویر
این داروها باعث می وند تا احتمال انتقال ویروس از فرد مبتلا به دیگران کاهش
یابد و همچنین کمک می کند تا دفعات عود عفونت HSV در فرد مبتلا کاهش
یابد.
این داروها ممکن است بصورت خوراکی (قرص) و یا بصورت کرم تجویز شوند.
در صورتی که علائم خیلی شدید باشند ممکن است نیاز باشد این داروها
بصورت تزریق تجویز شوند.
افرادی که به HSV مبتلا می شوند تا آخر عمر این ویروس را در بدن خود دارند
حتی اگر هیچ علائمی نداشته باشند ویروس برای همیشه در بدنشان باقی خواهد
ماند.
این بیماری بصورت دوره ای عود می کند و ممکن است دوباره علائم ظاهر شوند.
برخی از عوامل می توانند باعث تحریک عود مجدد این بیماری شوند.
از جمله:
▪ قاعدگی
▪ استرس
▪ سوءتغذیه
▪ تب
▪ ابتلا به بیماریهایی مثل آنفلولانزا
▪ آفتاب سوختگی یا قرار گرفتن زیاد در معرض آفتاب
بله این امکان وجود دارد که فرد همزمان به دو ویروس مبتلا شود و این اتفاق
بیشتر در خانمها رخ می دهد اما احتمال آن پایین است.
خیر, هر فردی فارغ از سن و سال خاصی میتواند به HSV مبتلا شود.
کودکان اغلب HSV-1 (تبخال اطراف دهان) را تجربه میکنند اما در سنین بعد از
بلوغ همه افراد در معرض ابتلا به HSV-2 (تبخال تناسلی) از طریق رابطه جنسی
قرار دارند.
بله, خانم باردار مبتلا به HSV هنگام زایمان (زایمان طبیعی یا واژینال) میتواند
نوزاد خود را در معرض هر دو تیپ از HSV قرار دهد به همین دلیل توصیه
می شود این افراد زایمان سزارین انجام دهند.