آزمایش D-dimer یک آزمایش خون است که جهت تشخیص لخته های
خون فعال در بدن انجام می شود.
دی دایمر یک پروتئین است که از تجزیه لخته خون در بدن ایجاد می شود.
در آزمایش D-dimer میزان پروتئین (فیبرین (D-dimer سنجیده می شود.
فیبرین پروتئینی است که اصلی ترین بخش از لخته خون را تشکیل می دهد.
پروتئین D-dimer زمانی تولید می شود که فیبرین در بخش هایی از سیستم
عروقی تخریب شود.
لخته شدن خون در اثر فعال شدن فاکتورهای انعقادی که مجموعه ای
از پروتئین های مختلف موجود در خون است ایجاد می شود.
لخته خون متشکل از رشته های فیبرین در هم تنیده و پلاکت های خونی
که در بین این رشته ها به دام افتاده اند می باشد.
هنگامی که یک رگ خونی یا بافت دچار جراحت شود و خونریزی کند فرایندی
بنام هموستاز جهت توقف خونریری شروع به ایجاد لخته خونی می کند.
لخته خون در رگهای آسیب دیده ایجاد می شود تا مانع از نشت خون گردد
با این حال کنترل لخته بسیار مهم است,زمانی که لخته خون شکل میگیرد
باید اندازه آن کنترل شود تا مانع از انسداد کامل رگ در حال ترمیم شود
در غیر این صورت لخته بزرگ میشود و رگ را مسدود میکند.
محدود کردن اندازه لخته خون بسیار مهم و حیاتی است.
برای محدود کردن اندازه لخته خون پروتئینی بنام پلاسمین وارد عمل می شود
و با تخریب لبه های لخته خون باعث می شود رشد لخته از حد مشخصی
فراتر نرود.
بطور کلی یک لخته خون سالم یعنی تعادل بین تشکیل فیبرین و تخریب
فیبرین توسط پلاسمین بطور همزمان!
فیبرین D-dimer تجزیه کننده فیبرین می باشد و دی دایمر از فرآورده های
تخریب فیبرین می باشد.
با توجه به اینکه تشکیل و تخریب فیبرین همزمان با هر لخته خون رخ
می دهد,مقدار D-dimer در خون نشانگر میزان تشکیل لخته خون فعال
در بدن می باشد.
آزمایش D-dimer جهت تشخیص آمبولی ریه,ترومبوز (لخته) سیاهرگ و
درجات غیر معمول لخته شدن خون در بدن انجام می شود
انواع مختلفی از آزمایش D-dimer وجود دارد که همگی آزمایش های بیوشیمیایی
تحت عنوان سنجش ایمنی هستند و از یک آنتی بادی مونوکلونال جهت تشخیص
قسمتهای خاصی از پروتئین دی دایمر در خون استفاده می شود.
مونوکلونال آنتی بادی هست که ماده خاصی را مورد هدف قرار می دهد.
با توجه به اینکه در این آزمایش ها آنتی بادی های مختلف مونوکلونال و
شیوه های مختلف ارزیابی مورد استفاده قرار می گیرد انواع مختلف
آزمایش D-dimer نتایج متفاوتی می تواند داشته باشد.
باید توجه داشته باشید محدوده تغییرات طبیعی و غیرطبیعی در هر آزمایشگاه
متفاوت است.
ترومبوز وریدی (لخته خونی) عمیق (DVT) یکی از شایع ترین موارد در این زمینه
است و شامل ایجاد لخته در سیاهرگ های عمقی داخل بدن و پایین پا می باشد.
رشد زیاد این لخته ها باعث انسداد رگ و جریان خون در پا می شود که این
موضوع با تورم ,درد و آسیب های بافتی همراه است.
گاهی ممکن است قسمتی از لخته جدا شود و به سمت سایر بخش های بدن
حرکت کند که به این عمل آمبولی گفته می شود بطور کلی آمبولی به معنی
حرکت ماده ای در جریان خون بصورت جامد یا گاز می باشد.
به قرار گرفتن لخته خون در یکی از سرخرگهایی که از قلب به ریه می رود
آمبولی ریه (PE) گفته می شود.
معمولا آمبولی ریه زمانی رخ می دهد که لخته از رگهای عمیق پا به ریه برسد
که اصطلاح پزشکی ترومبوز وریدی عمقی (DVT) نامیده می شود.
لخته زمانی ایجاد می شود که خون نتواند به راحتی از رگها عبور کند.
زمانی که بدن برای ساعات طولانی بدون حرکت باشد مثلا در رانندگی یا پرواز
طولانی مدت یا استراحت مطلق بعد از بیماری این اتفاق رخ می دهد.
مثل سیگار کشیدن,داروهای ضد بارداری,سرطان,بارداری یا جراحی.
زمانی رخ می دهد که جریان خون با عاملی غیر از لخته خون مسدود شود
مانند حباب هوا,چربی یا بخشی از یک تومور.
مثلا در شکستگی استخوان ممکن است چربی مغز استخوان وارد جریان
خون شود و رگ را مسدود کند.
برای آزمایش D-dimer عدد مشخصی وجود ندارد و پزشک با بررسی شرایط
و بیماریهای زمینه ای بیمار سطح دی دایمر را ارزیابی میکند.
سطح دی دایمر در حالت نرمال بین 50 تا 500 است,درصورتی که در یک
شخص سالم بدون هیچ بیماری زمینه ای سطح دی دایمر بالاتر از 500 باشد,
دی دایمر در خون بالاتر از حد طبیعی است.
اما اگر شخص بیماری زمینه ای داشته باشد ارزیابی سطح دی دایمر توسط پزشک
معالج انجام می شود.
آزمایش D-dimer جهت کمک به جلوگیری از ترومبوز انجام میشود.
از جمله جلوگیری از:
یکی دیگر از مواردی که از آزمایش D-dimerاستفاده می شود بررسی این
موضوع است که آیا بیمار برای تشخیص بیماری هایی که احتمال ایجاد
لخته های نامناسب را بیشتر میکنند به آزمایش های دیگری نیاز دارد یا خیر.
همچنین از آزمایش D-dimer برای کمک در تشخیص انعقاد داخل عروقی
گسترده (DIC) و نظارت بر درمان آن استفاده می شود.
زمانی که شخص با علائمی مثل احساس درد در قفسه سینه و مشکلات تنفسی به اورژانس مراجعه می کند آزمایش D-dimer تجویز می شود.
همچنین زمانی که فرد دارای علائم آمبولی ریه یا ترومبوز ورید عمیق باشد در وهله
اول آزمایش D-dimer انجام می شود.
علاوه بر شرایط اورژانسی که در بالا برای آزمایش D-dimer ذکر شد,
این آزمایش زمانی توصیه می شود که پزشک احتمال دهد علائم بیمار دلیلی
به غیر از آمبولی ریه یا ترومبوز وریدی عمیق دارد.
این آزمایش بهترین روش برای کمک به از بین بردن لخته های غیر طبیعی می باشد.
همچنین زمانی که شخص علائم انعقاد داخل عروقی گسترده (DIC) داشته باشد
جهت تشخیص بیماری آزمایش D-dimer به همراه شمارش پلاکت,PPT,PT
و فیبرینوژن تجویز می شود.
همچنین اگر شخصی تحت درمان DIC قرار داشته باشد,آزمایش D-dimer
جهت نظارت بر روند درمان توصیه می شود.
نارسایی مزمن وریدی یک بیماری شایع است که به دلیل عملکرد نامناسب
دریچه های وریدی بوجود می آید و عروق پا را تحت تاثیر قرار می دهد.
زمانی که رگ های پا قادر به بازگشت خون به قلب نباشند نارسایی مزمن وریدی
ایجاد می شود.
دریچه های موجود در رگها در حالت طبیعی باعث بازگشت خون به قلب
می شوند اما در صورتی که دریچه ها به درستی عمل نکنند جریان خون به جای
هدایت به قلب در جهت جهت مخاف به عقب بر میگردد و باعث تجمع خون
در پاها می شود.
در صورتی که نارسایی مرمن وریدی به موقع درمان نشود باعث تورم,درد و
زخم های واریسی می شود.
این بیماری خطرناک نیست اما دردناک است و ممکن است باعث نا توانی در راه
رفتن شود.
در افرادی که دچار آمبولی ریه می شوند سطح دی دایمر بسیار بالا می باشد اما
موارد دیگه ای هم هستند که منجر به افزایش سطح دی دایمر می شوند به
همین دلیل برای تشخیص آمبولی ریه تنها از یک آزمایش استفاده نمی شود.
از آزمایش D-dimer برای تعیین نیاز به آزمایش های بیشتر در ابتلا به
آمبولی ریه استفاده می شود.
عموما افرادی که در معرض خطر پایینی برای آمبولی ریه قرار دارند اگر سطح
دی دایمر بالا نباشد فرضیه آمبولی ریه رد می شود و نیازی به آزمایش های
بیشتر هم نمی باشد.
درصورتیکه ریسک ابتلا به آمبولی ریه در محدوده متوسط باشد,سطح پایین
آزمایش D-dimer نشان دهنده این است که احتمال آمبولی ریه بسیار پایین
است و نیاز به آزمایش های بیشتر نمی باشد.
این علائم مربوط به افرادی است که مبتلا به آمبولی و ترمبوز می باشند.
در صورتی که هر یک از این علائم را داشتید در اسرع وقت به پزشک مراجعه
نمایید.
لازم به ذکر است جهت مراجعه به پزشک و انجام آزمایش نیاز نیست حتما از
منزل خارج شوید شما میتوانید تنها با یک تماس از خدمات هوم کر آزمایشگاه
ثمره شامل خدمات پزشک در منزل و نمونهگیری در منزل استفاده نمایید.
آزمایش D-dimer مانند یک آزمایش خون با نمونه گیری از خون انجام می شود.
احتمال بالا رفتن سطح دی دایمر در افراد مسن وجود دارد و ممکن است نتیجه
آزمایش مثبت اما کاذب باشد.
منفی بودن نتیجه آزمایش D-dimer به معنی نرمال بودن سطح دی دایمر است
و به این معنی است که شخص مورد آزمایش در وضعیت ممطلوبی قرار دارد و
بیماری حادی ندارد که منجر به ایجاد لخته خون شود.
جهت مشاوره,هماهنگی و رزرو وقت میتوانید به سایت
مراجعه نمایید و یا با شماره تلفن های زیر تماس حاصل فرمایید.
26471830-26471272
بیماری کرونا با سطح D-dimer خون در ارتباط است.
درصورتی که فرد به نوع شدیدی از کرونا مبتلا شده باشد سطح دی دایمر
در خون بالا می رود.
خیر, نتیجه آزمایش D-dimer در تشخیص ترمبوز قطعی محسوب نمی شود زیرا
بسیاری از بیماریهای دیگر وجود دارند که میتواند سطح دی دایمر را افزایش دهد.
محدوده نرمال دی دایمر بین 50 تا 500 می باشد
در صورتی که نتیجه تست بالاتر از 500 باشد حتما در اسرع وقت جهت
بررسی علت به پزشک مراجعه نمایید.
در صورتیکه سطح دی دایمر بالاتر از حد نرمال باشد احتمالات زیر وجود دارد:
✔︎ بیمار دچار حمله قلبی شده
✔︎ بیمار مبتلا به ترومبوز وریدی می باشد.
✔︎ در بدن التهاب و عفونت شدید وجود دارد.
✔︎ بیمار نارسایی کبد و کلیه دارد.
✔︎ بیمار دچار آمبولی تنفسی شده است.
✔︎ مشکلات انعقادی درون رگی وجود دارد.
آزمایش دی دایمر آمادگی خاصی لازم ندارد,
نمونه گیری مانند یک آزمایش خون ساده انجام می شود و درد یا عوارضی ندارد.
✔︎ تست PPT
در این تست همه فاکتورهای انعقادی به جز پلاکت ارزیابی می شود.
✔︎ تست PT
این آزمایش جهت اندازه گیری زمان تشکیل لخته خون انجام می شود.
✔︎ تست فیبرینوژن
در این تست میزان غلظت پلاسمایی فیبرینوژن جهت انعقاد خون بررسی می شود.
بالا بودن سطح دی دایمر نشانگر این است که فرد در بدن خود لخته خون دارد.
البته این آزمایش مکان لخته یا عوامل ایجاد را مشخص نمی کند.
✔︎ کاهش وزن
✔︎ ترک دخانیات
✔︎ پوشیدن لباسهای گشاد و آزاد
✔︎ ورزش کردن و تحرک کافی
✔︎ پرهیز از نشستن یا ایستادن برای مدت طولانی
یکی از اهداف درمان نارسایی مزمن وریدی پیشگیری از واریس است.
واریس نارسایی مزمن وریدی نیست اما باعث ایجاد واریس می شود,در صورتیکه
که به نارسایی مزمن وریدی مبتلا باشید و درمان را جدی نگیرید زخم های واریسی
بوجود می آیند.
بله بسیار موثر است,جوراب واریس با فشاری که به ساق پا وارد می کند جریان
خون را در رگها بهبود می بخشد و از بازگشت خون به سمت پا جلوگیری میکند.
این جورابها طوری طراحی شده اند که فشار بیشتری بر مچ پا و فشار کمتری بر
قسمت های بالایی پا وارد می کنند.
لیزر زمانی توصیه می شود که رگها واریسی خیلی بزرگ و متورم باشند و
اسکلروتراپی روی بیمار موثر واقع نشود در این صورت لیزر داخل رگ
(ابلیشن لیزری درون وریدی) توصیه می شود.
اسکلروتراپی یک روش درمانی برای رگهای واریسی است که در آن پزشک یک ماده
شیمیایی به درون رگ تزریق می کند و باعث می شود رگ خودش را تخریب کند و
دیگر خونی در آن جریان نیابد.